Biomedicinske pretrage
Biomedicinske pretrage se sprovode prema Biomedicinskom protokolu Instituta za proučavanje autizma iz San Dijega. Ovaj protokol predstavlja vodič kroz lavirint biohemijskih i imunoloških reakcija koje je potrebno uraditi radi identifikovanja problema u fiziološkom funkcionisanju svakog deteta.
Morfin traži morfin!
* Nepotpunim varenjem proteina iz pšenice (glutena) dolazi do njegovog pretvaranja u morfin (gluteomorfin) koji utiče na ponašanje (ne odazivanje na ime, dete se ponaša kao da je u “svom svetu“, pojava stereotipija…). Nagomilavanje velikih količina gluteomorfina u organizmu traži unos novih količina (morfin traži morfin), pa ova deca konzumiraju velike količine hleba i peciva uopšte.
Biologija autizma
Za zdravu i celovitu ličnost deteta neophodan je tokom razvoja ujednačen i paralelan razvoj svih funkcionalnih sistema, a posebno skladno razvijanje i preplitanje mentalnog i emocionalnog razvoja. Ako postoji »rascep« ili se ove funckije neujednačeno razvijaju, ostaju funkcionalno samo za sebe što dovodi do abnormalnog razvoja ličnosti (Selaković, 2002). Ova abnormalnost je praćena: problemom u komunikaciji (nedostatak govora ili zastoj u govorno-jezičkom razvoju), socijalizaciji, poremećajem u ponašanju, lošom motornom spretnošću… Rezultati dijagnostike dece sa ovim problemom najčešće ukazuju na neki od ranih razvojnih poremećaja.
Za sve kliničare koji se ozbiljno bave problematikom pervazivnih razvojnih poremećaja i autizmom uvek je veliko iznenađenje koliko ne funkcioniše fiziologija deteta sa autizmom, koliko stvari unutar malog tela nije u skladu i funkcionalnoj ravnoteži. Biomedicinske intervencije su u stvari vodič kroz lavirint biohemijskih i imunoloških reakcija koje je potrebno uraditi radi identifikovanja problema u fiziološkom funkcionisanju svakog deteta. Svaki je organizam poseban i jedinstven. U okviru i podlozi jedne kliničke slike mogu biti potpuno različite biohemijske i imunološke reakcije i obrnuto: jedne te iste reakcije kod različite dece mogu davati različite kliničke slike. Iako postoje čitave grupe ispitivanja koje treba obaviti, smatra se da je ubedljivo najbolji dijagnostički test pažljivo slušanje anamnestičkih podataka od roditelja ili staratelja, a najbolji vodič stručnost i lična naučna intuicija svakog kliničara. U objašnjenjima roditeljima dr Džef Bredstrit (Bradstreet, 2000) plastično objašnjava da je biologija organizma hardver, a bihejviorističke (ponašanje), komunikacijske i senzorne čulne senzacije predstavljaju softver. Oporavljanje ovih softverskih problema zahteva dobar timski pristup u cilju reprogramiranja neuronskih mreža koje su se iskvarile zbog bioloških poremećaja.
Iako uzrok razvojnih poremećaja kod dece još uvek nije u potpunosti poznat, rezultati novih naučnih istraživanja ukazuju na značaj komorbiditetnih stanja (pridruženih bolesti i poremećaja) u nastanku i razvoju kliničke slike pre svega autizma, a onda i drugih formi neurorazvojnih poremećaja. Posebna pažnja posvećuje se gastrointestinalnim poremećajima (crevnim), imunološkim, metaboličkim i neurološkim stanjima.
U skladu sa tom činjenicom u Ordinaciji se sprovodi biomedicinski protokol u okviru koga se na osnovu opservacije deteta tokom pregleda, detaljno uzetih heteroanamnestičkih podataka i pregleda donesene postojeće medicinske dokumentacije, preporučuju određene pretrage (analize, krvi, urina, stolice…)
Kroz biološke pretrage istražujemo i otkrivamo:
- problem izmenjenog imunog sistema,
- preosetljivost na određene namirnice,
- metaboličke probleme varenja hrane, posebno glutena (pšenice) i kazeina (mleka),
- disbiozu creva (patološke promene crevne flore, pojačanu propustljivost creva za antigene, peptide, mikrobiološke toksine i druge biohemijski aktivne supstance),
- biohemijske osobenosti koje proističu iz neuspele detoksikacije,
- prisustvo teških metala.
Navedenim biološkim metodama dovodimo organizam deteta u fiziološki optimum čime se stvaraju neophodni uslovi za dalji logopedski, defektološki i psihološki tretman, a u cilju maksimalnog razvoja svih detetovih sposobnosti.