Studija objavljenja u časopisu Journal of Autism and Developmental Disorders ukazuje da nabavka psa može značajno smanjiti stres kod primarnih staratelja dece sa autizmom.

Studija je poredila situaciju kod 38 staratelja koji su dobili psa i 24 staratelja koji nisu.

Oni su popunjavali Indeks Roditeljskog Stresa tri puta: pre dobijanja psa, nakon toga i 24-40 nedelja kasnije. Poređen je nivo stresa kod roditelja u svakom tom periodu, a rezultati su pokazali da je kod roditelja i straratelja koji su dobili psa stres u proseku smanjen sa klinički visokog nivoa na normalan nivo. Kod roditelja koji nisu dobili psa nivo stresa je ostao konstantan.

Pored ukupnog smanjenja stresa, ispostavilo se da su roditelji lakše izlazili na kraj sa detetovim ponašanjem, kao i da su bili zadovoljniji svojim vladanjem situacijom.

Autori studije naglašavaju da smanjenje stresa možda ne nastaje zbog samog psa, već da do njega dolazi indirektno kroz povećanu fizičku aktivnost, duži boravak na otvorenom ili provođenje manje vremena sa detetom. Ipak, ne veruju da se o tome radi budući da je jedna studija još iz 1991. godine pokazala da društvo psa više smanjuje stres od društva prijatelja.

Istraživači kažu da se najverovatnije radi o kombinaciji više faktora koji deluju u različitim kontekstima, tako da nije jednostavno uočiti mehanizam njihovog delovanja.

Sa kliničke strane bi moglo značiti da su psi naročito korisni jer po svojoj prirodi nude personalizovanu i socijalno adekvatnu podršku uz minimum kliničkog napora. U tom kontekstu bi dobrovoljno nabavljanje psa predstavljalo jednu fleksibilnu intervenciju koja je ekonomična, dobro se uklapa u porodični život i utiče na mnoštvo simptoma autističnog spektra koji su sami po sebi individualni.

Ovi nalazi su bitni za zdravlje kako roditelja, tako i dece sa autizmom, jer autori veruju da nivo stresa kod roditelja igra bitnu ulogu u uspehu terapeutskih metoda kod autističnog sindroma.

Roditelji dece sa autizmom su inače izloženiji većem riziku od prekomernog stresa, anksioznosti, depresije i socijalne izolacije. Autori veruju da pas deluje kao jedan oblik socijalne podrške, te da će u budućnosti biti bitno uporediti društvo psa sa drugim programima za roditelje dece sa autizmom kao što su grupe podrške.

http://www.psypost.org/2015/05/getting-a-dog-reduces-stress-in-caregivers-of-children-with-autism-spectrum-disorder-34627

(prevod Đorđe Selaković)